— Ej — zaczepiło Elliota z uśmiechem — patrz!
Wepchnęło mu w dłonie szkicownik. Nieco niechlujny szkic przedstawiał drobną postać, trzymającą w dłoniach aparat fotograficzny. Wpatrywała się w niego ze zmarszczonymi brwiami, pieprzyki tańczyły po jej twarzy. Wokół niej wraz z niewidocznym na papierze wiatrem uginały się kwiaty, miliony kwiatów, każdy nieskazitelnie biały, kontrastujący z czernią ubrań postaci.
— To… ja? — spytał Elliot, unosząc jedną brew. — Ale czemu narcyzy? — Wokół nich rozciągały się jedynie niewielkie krzaczki, na których w lecie rosły truskawki. Teraz zostały z nich tylko obumierające liście.
— Czerwień do ciebie nie pasuje — stwierdziło Sony, jakby ciężkie owoce nadal zwisały z cienkich łodyżek.
───
[Sony otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz