Ułożył na grobie bukiet słoneczników, tych małych słońc, które wolała od róż. Splótł palce, choć nie znał żadnej modlitwy. Od początku wiedział, że ostatecznie wyrecytuje wyuczoną na pamięć formułkę, którą powtarza przy każdych odwiedzinach. Czasem się łudził, że odnajdzie lepsze słowa.
Wreszcie odetchnął zimnym powietrzem, kopnął parę liści i włożył dłonie do kieszeni.
— Przepraszam, że… do niczego się wtedy nie przydałem. Wiem, kazałaś mi tak nie mówić i wszyscy powtarzają, że nie byłabyś zła. — Na moment przerwał swoją litanię. — Ale wiem, że nie takiego dziecka chciałaś — kończy. Tak samo, jak zawsze, bo, mimo najszczerszych chęci, nie potrafi wymyślić nic lepszego.
[100 słów: Raine otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz