Pochyla się nad blatem, w rękach dzierży pistolet z gorącym klejem i parę plastikowych oczu. Próbuje przykleić je tak, by jakoś to wyglądało, ale mały Anatol szybko zostaje skazany na życie z zezem rozbieżnym. Marker zlatuje ze stołu pięć razy, zanim Arnarowi udaje się narysować uśmiech i nos. Przygląda się swojemu dziełu z dumą, którą odczuwałby przedszkolak po stworzeniu czegoś podobnego.
– Mam prezent – oznajmia Arnar, wchodząc do sypialni (wcześniej zakazało chłopakowi wchodzić do kuchni i zabarykadowało się tam na godzinę). – To Anatol.
– Jest piękny. To nasz syn – mówi Lucien, gdy w jego dłonie zostaje złożony kamień z krzywo przyklejonymi oczkami.
[100 słów: Arnar otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz