Przybłęda patrzyła na nią zmrużonymi ślepiami. Chociaż dziewczynka stała po drugiej stronie ulicy, na karku kota zjeżyła się sierść, a z pyska wydobył się ostrzegawczy syk. Czarne kalosze rozchlapały wokół deszczową wodę, dziecko kucnęło przy znieruchomiałym przez strach zwierzęciem.
— Lubisz kocie języczki? — zapytało niewinnie, ale bez ciekawskiego błysku w oku czy uśmiechu. Wyciągnęło do kota herbatnik.
Nagły ruch zrobił swoje. Wysunęły się pazury, które wytrąciły z rąk ciasteczko i rozerwały skórę. Krew stworzyła wymyślne wzory w kałuży, a dziewczynka została sama – ona i nasączony brudną wodą "języczek".
Teraz Kuźma obojętnie omija syczące koty. Nie każdej czarownicy dane jest mieć swojego.
[100 słów: Kuźma otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz