Czasami przyglądając się swojemu odbiciu w lustrze, nie widziała już więcej tej radosnej, pełnej energii dziewczyny, którą była jeszcze nie tak dawno przez cały czas. Choć starała się zachować optymizm i zarażać nim ludzi dookoła, to były takie dni, gdy spoglądała sobie prosto w oczy i nie widziała w nich tych iskierek, a to, co zauważała, to fioletowo-szare wory i zmęczony wzrok. Ćwiczyła wtedy uśmiechanie się, a nawet śmiech, by ten brzmiał jak najbardziej naturalnie. Nie chciała, by inni widzieli ją w złym stanie, więc chcąc nie chcąc zakładała maskę, a jej prawdziwe oblicze widziało jedynie ciemne lustro w pokoju.
[100 słów: Inez otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz