Od Artema — drabble „Słowo”

Był jeszcze dzieckiem, kiedy jego mama umarła. Ściskał jej dłoń na łożu śmierci. Szpitalny pokój pachniał lekami i środkami do dezynfekcji. Czuł się wtedy, jakby się dusił. Jakby sam został podpięty do respiratora i oddychał razem z maszyną.

Spojrzał mamie w oczy. Żałował, że spędzili ze sobą tak mało czasu. Ona też żałowała, że musi już odejść. Jej oczy świeciły smutkiem. Rozpaczą.

Uśmiechała się, chcąc ukryć swój potworny ból. Ten uśmiech nie zszedł z jej twarzy nawet wtedy, kiedy po raz ostatni zamknęła oczy.

Zdołała wyszeptać tylko jedno magiczne słowo:

— Kocham cię.

I chyba ostatni raz usłyszał takie szczere wyznanie.

────
[100 słów: Artema otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]