Jako dziecko chowała się za Shayelem. Nie było to nigdy zachowanie godne heroski i córki bogini zwycięstwa, nie była z tego dumna. To on zawsze interweniował, kiedy działo się coś złego.
To było sprzeczne z ich charakterami.
– Mam już piętnaście lat, nie potrzebuję twojej ochrony – wytknęła mu podczas jednej ze wspólnych podróży. Była wtedy wczesna jesień.
W odpowiedzi tylko na nią spojrzał, jeszcze mniej rozmowny niż zwykle. Nie wiedziała, dokąd tym razem podróżują, ale nie musiała się tym martwić. Shayel był swoistą tarczą, chroniącą ją przed zagrożeniem.
Dopóki, kilka tygodni później, nie porzucił jej, kłamiąc, że to dla jej bezpieczeństwa.
[100 słów: Arisu otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz