Pierwszy dzień Vergila jako pretor nie był najlepszy. Przeciwnie, był najgorszy w jego karierze, co nie zwiastowało dobrego początku.
Przerwał nierówną walkę krzepkiego legionisty z dzieckiem in probatio. W Rzymie słabsi zostawali w tyle, ale przecież dlatego został pretorem; żeby żyć dla legionistów. Żeby ich bronić. Zignorowanie zastraszonego adepta nie pasowało do vergilowych morałów.
Życie przeleciało mu przed oczami, kiedy za wtrącenie się niemal odrąbano mu głowę. Labrys wbił się w ścianę centymetr od jego szyi, ale on patrzył w pełne niezrozumiałego obłędu oczy legionisty. I pierwszy, ale nie ostatni raz jako pretor, pomyślał, że może wcale tu nie pasuje.
[Vergil otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz