CZTERY LATA TEMU
— Mamo?
Gaudencja gapiła się na córkę. Nie patrzyła. Gapiła się z szeroko otwartymi oczami i rozchylonymi wargami, które drżały od nadmiaru niewypowiedzianych słów.
Lata temu zakochała się w strachu.
Uwielbiała dreszcze, które wywoływał. Niepokój w głębi klatki piersiowej i lekkie drżenie ciała — w dziwny sposób te doznania ją przyciągały.
Młodą i głupią.
Teraz wyglądała na półżywą. Sine wory pod oczami, rzadkie, połamane włosy, ziemista skóra, na niej siatka zmarszczek. Zawsze chodziła lekko przygarbiona, oglądała się przez ramię i wzdrygała się od najlżejszego, niespodziewanego dotyku.
— Zejdź mi z oczu — wydusiła, odwracając wzrok od niepokojąco błyszczącej, bo mokrej od łez, twarzy dziewczynki.
─── [Kuźma otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz