Zważyło podkowę w dłoni. Podrzuciło ją lekko, przyjrzało się jej uważnie.
“Co przynosi ci szczęście?”, pytanie zabrzmiało w jego głowie.
Najnaturalniejszą dla niego odpowiedzią był “naturalny talent”, ale tym razem wiedziało, że będzie potrzebowało czegoś innego. Czegoś… więcej.
Rzut podkową niby należał do gier losowych, ale Arnar po raz pierwszy w życiu sobie nie ufało. W głębi serca czuło, że tym razem jego wrodzone umiejętności nie pomogą mu wygrać.
Nie wiedziało, co przynosi mu “szczęście”. Los po prostu… zazwyczaj mu sprzyjał.
Wiedziało tylko, kto jest dla niego szczęściem.
Głęboki wdech, zamach i… podkowa zakręciła się wokół kołka.
— Dzięki, Lucien — mruknęło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz