Na korytarzach zagrzmiało, drzwi uderzyły w ściany, dzieci wysypały się z klas. Kuźma wsunęła ostatnie książki do plecaka, kiwnęła głową usilnie próbującej się uśmiechać nauczycielce. Na korytarzach ludzie szli zbyt wolnym tempem, zatrzymywali się nagle i w siebie wpadali. Kuźma wbiła wzrok w swoje buty, żeby nie widzieć wbijanych w nią spojrzeń.
Może gdyby była córką Apolla lub Hefajstosa, to patrzyliby na nią inaczej. Zamiast pogardy dostrzegłaby szacunek, zamiast plotek słyszałaby komplementy, zamiast bolesnych popchnięć zaznałaby czułego uścisku. Może śmialiby się z nią, nie z niej i wracałaby do domu zabawiana przez żarty koleżanek.
Dzwonek kończący przerwę rozwiewa wszystkie „może”.
[100 słów: Kuźma otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz