Od Edgar — drabble „Niespodzianka”

Musiałom dorosnąć wcześniej, niż inne dzieci.

Przestałom więc spodziewać się prezentów. Nigdy się niczego nie domagałom. Nie oczekiwałom ani słodyczy, ani życzeń. Nikt i tak o nich nie pamiętał, a ja się nie przypominałom.

Mój prezent nie był opakowany w żaden ozdobny, fikuśny papier. Nie był obwiązany kokardką, nie miał nawet przyczepionej kartki z głupim, napisanym odręcznie ,,wszystkiego najlepszego”. Nie były to też moje urodziny.

— To dla ciebie.

Vivian wystraszyła mnie swoim głosem, stając w futrynie.

— Z jakiej to niby okazji?

Próbowałom powstrzymać cisnący się na usta uśmiech, patrząc w jej dumną twarz.

Wzruszyła ramionami.

— Zawsze musi być jakaś okazja?

  ────
[100 słów: Edgar otrzymuje 5 Punktów Doświadczenia]