INFORMACJE PODSTAWOWE
Obóz Herosów
Mitologiczny przodek: DemeterDomek: 4
Staż w obozie: 4
Pozycja: Grupowy
Pobyt w obozie: W Obozie Herosów przebywa prawie cały rok. Mimo wszystko ciężko byłoby mu się nieustannie przemieszczać między Long Island a Szwecją. Wraca, kiedy może, chociażby tylko na dwa tygodnie, w tym czasie opowiadając o swoich przygodach braciom i dziadkom i pomagając na farmie (bo, półżartując; najbardziej to on zawsze tęskni za traktorem w gospodarstwie), ale z tyłu głowy zawsze wie, że w końcu będzie musiał wrócić do domku czwartego.
UMIEJĘTNOŚCI
Siła
30
Zręczność
60
Kondycja
10
Inteligencja
30
Mądrość
10
Charyzma
30
Broń: Grecki ogień
Wrodzone:
Sztuka kulinarna
Więź z naturą
▸ chlorokineza ⅔
▸ kontrola nad zwierzętami rolnymi ⅔
▸ przywoływanie karpoi
▸ przywoływanie satyrów
Wrodzone:
Sztuka kulinarna
Więź z naturą
▸ chlorokineza ⅔
▸ kontrola nad zwierzętami rolnymi ⅔
▸ przywoływanie karpoi
▸ przywoływanie satyrów
OPIS POSTACI
Charakter:
Gaspar ma typowy dla siebie sposób bycia, po którym powszechnie oceniany jest jako „wkurzający dzieciak”. Nawet niekoniecznie zdaje sobie sprawę z tego, jak jest postrzegany przez większość osób. Ale co można powiedzieć o piętnastolatku, który niemal nigdy nie potrafi zachować trochę powagi. Wszystko go śmieszy i nikt nie wie dlaczego. Tak naprawdę większość ludzi nie wie, jak on wygląda, gdy się nie uśmiecha. A śmiech ma, trzeba przyznać, nieco zbyt donośny. Już z daleka można stwierdzić, że to Gasparowi znowu odbija. Dla niektórych ludzi to jest po prostu odrzucające. Chłopak w niektórych momentach wręcz tryska niedojrzałością, chociaż niekoniecznie to odzwierciedla to, kim naprawdę jest. Wbrew pozorom miewa czasem jakieś poważniejsze emocje. Tak naprawdę to wszystko niekoniecznie musi być prawdą. Równie dobrze można o nim powiedzieć, że jest bardzo pozytywny i optymistycznie nastawiony do otaczającego go świata. Ma mnóstwo energii i czasami sam nie wie, na co ją spożytkować. Gaspar uwielbia, gdy się coś dzieje i nie znosi nudy. To nieraz sprawia, że do głowy przychodzą mu niekoniecznie mądre pomysły. Brakuje mu odpowiedzialności, to fakt. Jedynie zwierzętami potrafi się całkiem dobrze zająć. Zdarza mu się robić głupie żarty, ale ze względu na swoją przeszłość nie podarowałby sobie, gdyby z jego winy stało się coś strasznego. Nie zawsze to widać, ale ma duże wyrzuty sumienia, gdy coś źle zrobi. Łatwo się obwinia i czuje się zwyczajnym idiotą, gdy coś źle powie lub zrobi. Ale zaraz potem znowu wymyśla akcje typu wymykanie się na dwór w nocy i zachęca do tego wszystkich wokół. Gaspar zdecydowanie jest tym typem człowieka, przy którym nie można się nudzić. Jest z nim też o czym rozmawiać. A raczej — o czym słuchać. Jest strasznie rozgadany i uwielbia mówić dosłownie o wszystkim. Wystarczy zadać mu proste pytanie, typu „skąd pochodzisz”. Najpierw powie, że z Węgier, ale jest też trochę Szwedem. Po czym zacznie wymieniać wszystkie kraje, w których już był lub mieszkał, chociaż sam się zaczyna w tym gubić. Nie, żeby się chwalił. Chłopak po prostu lubi mówić o sobie i nietrudno zauważyć, że jest bardzo otwarty. Oczywiście ma też swoje tajemnice, i to całkiem sporo, ale prędzej czy później i tak nie wytrzyma i sam się wygada. Ale on sam jest w sumie dobrą osobą do powierzenia sekretu. Jeśli mu się jakiś powierzy, to raczej nigdy go nie wygada. O ile zaznaczysz, że to tajemnica, bo czasami ciężko mu się domyślić. Poza tym nie popiera plotkarstwa. Uważa, że to głupie zajęcie dla bab i czasem ubolewa, że tak trudno znaleźć prawdziwego przyjaciela, który nie będzie cię obgadywał za plecami. Gaspar ma swoje wady, ale wydaje mu się, że chyba nie jest taki zły. Zależy mu na lojalności. Dba też o swoją reputację. Chce być spostrzegany jako ten odważny, chociaż zdarza mu się mylić pojęcia. Co tu dużo mówić, po prostu wciąż bywa dziecinny. Jeśli usłyszy „nie zrobisz tego”, to można się spodziewać, że już obmyśla na to jakiś plan. To jest coś, co bardzo lubi robić. Gdy wpadnie w kłopoty — do czego naprawdę ma talent — to zazwyczaj godzinami rozmyśla, jak się z nich wydostać. Farkas wyobraża sobie, że jest nie wiadomo jak sprytny i zdarza się, że to prawda. Ale zdarza się też, że tymi swoimi strategiami tylko wpakowuje się w jeszcze większe tarapaty. Wręcz uwielbia komplikować sobie zadanie, bo wydaje mu się, że wtedy jest ciekawiej. A to dla niego bardzo ważna kwestia. Gaspar rzadko kiedy jest rzeczywiście spokojny. Jedynie można go zaobserwować w takim stanie, gdy spaceruje po swoich ukochanych polach. Jak na dziecko Demeter przystało, potrafi mnóstwo czasu poświęcić obserwując zwierzęta lub zajmując się rolnictwem. Przyroda jest chyba jedynym sposobem na to, jak go uspokoić. Ale radzę nie zaczynać tego tematu — Gaspar jest w stanie tak się o tym rozgadać, że przestaje o tym mówić dopiero wtedy, gdy zauważy, że wszyscy wokół już dawno mają go dość.
Mimo że jest bardzo pozytywny i życzliwy, to ma też pewną wadę. Jest nią impulsywność. Zapewne w jakimś stopniu jest to spowodowane jego ADHD. Tak czy siak, w jednej chwili może się bardzo zdenerwować. Gdy narobi sobie wrogów (co w jego przypadku nie jest takie trudne) to nie zawsze jest w stanie się powstrzymać. Zdarza mu się być zbyt agresywnym. Gaspar nie zawsze rozumie, że jest nieco zbyt wybuchowy. Ale jednocześnie jest też bardzo wrażliwy. Gdy zobaczy przykładowo rannego ptaszka, to nagle potrafi się z tego powodu rozpłakać. Lubi ludzi, ale niekiedy jest zbyt szczery. Piętnastolatek po prostu mówi to, co myśli i nie widzi powodu, aby kłamać tylko po to, żeby komuś zrobiło się miło. W ten sposób może dojść do konfliktu, ale on jest przekonany, że robi dobrze. Woli to niż fałszywość. Trzeba też powiedzieć o tym, że Gaspar należy do tych ludzi, którzy niemal zawsze są pewni siebie. To po prostu widać. Jest śmiały i na pewno nie będzie bał się zagadać do losowej osoby na ulicy. Łatwo wyznacza sobie cel i zrobi niemal wszystko, aby go osiągnąć. Lubi rywalizacje, ale raczej tą zdrową. Natomiast jest też zdecydowanie zbyt ciekawski. Chłopak zdaje sobie sprawę z tego, że jest to jego wadą, bo już nieraz doszło przez to do nieprzyjemnych sytuacji. Oprócz tego jest zbyt rozkojarzony. Uwielbia się zamyślać i ma bardzo bujną wyobraźnię, przez którą czasem traci kontakt z otoczeniem. Od zawsze ma problemy z koncentracją. Lubi wracać do wspomnień i przeszłość jest dla niego ważna. Ma wiele różnych rzeczy, które kojarzą mu się z dzieciństwem. Niektóre z nich to po prostu kamienie z Budapesztu, ale Farkas jest na tyle sentymentalny, że za nic na świecie nie chciałby ich wyrzucić.
Aparycja: Można powiedzieć, że wygląd Gaspara przykuwa uwagę. Głównie przez heterochromię — jedno oko ma brązowe, prawie czarne, zaś drugie niebieskie. Chłopak wiele razy słyszał, że to dziwne, ale zaczął to akceptować. Ma typowy dla siebie, łobuzerski błysk w oku, podobnie jak uśmiech. A uśmiecha się niemal zawsze. To jeszcze bardziej dodaje mu dziecinności. Drugą charakterystyczną cechą są jego włosy. Są koloru kasztanowego, bardzo się kręcą i są naprawdę gęste. To wszystko sprawia, że są niesamowicie miękkie w dotyku, Gaspar ma dosłownie puch na głowie. Jego kolor skóry sprawia wrażenie, jakby był wiecznie opalony. Jeśli chodzi o wzrost, piętnastolatek mierzy równo 162 centymetry wzrostu, z czego jest zadowolony, ponieważ w ostatnim czasie sporo urósł. Natomiast waży 50 kilo i może pochwalić się dość wysportowaną sylwetką, chociaż do jakiegoś mięśniaka mu daleko. Uwielbia stare, zdecydowanie przyduże ubrania, w których wygląda jak wieśniak. Zwłaszcza że bardzo często paraduje z jakimś kijem z lasu. Prawie nigdy nie zdejmuje zielonej bransoletki z lewej ręki, którą ze sznurków zrobiła dla niego koleżanka z Budapesztu. Kojarzy mu się to z jego dzieciństwem w Węgrach. Ma też kilka blizn, które zostały mu po bójkach, głównie na rękach i nogach. Natomiast małym tatuażem w kształcie połowy księżyca raczej się nie chwali. Ma go na prawym ramieniu i z nieznanego mu dzisiaj powodu zrobiła mu starsza siostra jego byłej dziewczyny. To był zwykły dziecinny związek w wieku może jedenastu lat, po którym została mu właśnie taka pamiątka. Raczej go sobie zostawi, bo zdążył się przyzwyczaić, ale nie chce, aby ktokolwiek się o tym dowiedział.
Historia:
„Dzieciństwo”
Ciekawostki:
▸ Na drugie imię ma Rasmus.
▸ Gdy zapyta się go, co lubi robić w wolnym czasie, najprawdopodobniej odpowie, że jeździć traktorem.
▸ Gaspar płynnie mówi po węgiersku i szwedzku, bo to jego ojczyste języki. Z rodziną od zawsze rozmawiał w obu tych językach. Aktualnie mieszka u dziadków w Skandynawii, więc więcej styczności ma ze szwedzkim, ale po węgiersku rozmawia z rodzeństwem. Poza tym dzięki wielu podróżom (przed wypadkiem ojca zdarzało się, że w innym kraju spędził pół roku) nauczył się też angielskiego, niemieckiego i hiszpańskiego. Znał też podstawy kilku innych języków, ale już niewiele pamięta, bo ich nie używał. W tych pięciu dogada się bez problemu, jedyny problem ma oczywiście z pisaniem.
▸ Uwielbia opowiadać o swoich przygodach z dzieciństwa, ale żeby o tym mówić, musi trafić na odpowiednią osobę.
▸ Kocha czekoladę i praktycznie zawsze ma jej tabliczkę przy sobie, podobnie jak scyzoryk, który dostał od dziadka.
▸ Cierpi na nabytą klaustrofobię.
▸ Zdarza mu się lunatykować, chociaż już rzadziej niż w dzieciństwie.
▸ Bardzo lubi grać w karty. Zawsze to robi, gdy się nudzi i zna wiele różnych gier.
▸ Jego największą pasją jest kosmos i oczywiście rolnictwo (oraz ogólnie przyroda).
▸ U dziadków, u których mieszka od prawie czterech lat nauczył się grać na skrzypcach, gitarze, a także umie zagrać coś na pianinie.
▸ Mimo, że ma już 15 lat, to nadal ma pismo jak pierwszoklasista. I nie zanosi się, żeby miało się to zmienić w najbliższym czasie.
▸ Ma alergię na gluten, czego naprawdę nienawidzi.
▸ Zmaga się z atakami paniki, chociaż ma ich już znacznie mniej niż kiedyś.
▸ Ma słabą odporność.
▸ Beznadziejnie rysuje.
▸ Bardzo lubi sport, zwłaszcza koszykówkę i boks.
▸ Tak, wciąż śpi z przytulankami, ale nawet przestał się tym wstydzić.
Mimo że jest bardzo pozytywny i życzliwy, to ma też pewną wadę. Jest nią impulsywność. Zapewne w jakimś stopniu jest to spowodowane jego ADHD. Tak czy siak, w jednej chwili może się bardzo zdenerwować. Gdy narobi sobie wrogów (co w jego przypadku nie jest takie trudne) to nie zawsze jest w stanie się powstrzymać. Zdarza mu się być zbyt agresywnym. Gaspar nie zawsze rozumie, że jest nieco zbyt wybuchowy. Ale jednocześnie jest też bardzo wrażliwy. Gdy zobaczy przykładowo rannego ptaszka, to nagle potrafi się z tego powodu rozpłakać. Lubi ludzi, ale niekiedy jest zbyt szczery. Piętnastolatek po prostu mówi to, co myśli i nie widzi powodu, aby kłamać tylko po to, żeby komuś zrobiło się miło. W ten sposób może dojść do konfliktu, ale on jest przekonany, że robi dobrze. Woli to niż fałszywość. Trzeba też powiedzieć o tym, że Gaspar należy do tych ludzi, którzy niemal zawsze są pewni siebie. To po prostu widać. Jest śmiały i na pewno nie będzie bał się zagadać do losowej osoby na ulicy. Łatwo wyznacza sobie cel i zrobi niemal wszystko, aby go osiągnąć. Lubi rywalizacje, ale raczej tą zdrową. Natomiast jest też zdecydowanie zbyt ciekawski. Chłopak zdaje sobie sprawę z tego, że jest to jego wadą, bo już nieraz doszło przez to do nieprzyjemnych sytuacji. Oprócz tego jest zbyt rozkojarzony. Uwielbia się zamyślać i ma bardzo bujną wyobraźnię, przez którą czasem traci kontakt z otoczeniem. Od zawsze ma problemy z koncentracją. Lubi wracać do wspomnień i przeszłość jest dla niego ważna. Ma wiele różnych rzeczy, które kojarzą mu się z dzieciństwem. Niektóre z nich to po prostu kamienie z Budapesztu, ale Farkas jest na tyle sentymentalny, że za nic na świecie nie chciałby ich wyrzucić.
Aparycja: Można powiedzieć, że wygląd Gaspara przykuwa uwagę. Głównie przez heterochromię — jedno oko ma brązowe, prawie czarne, zaś drugie niebieskie. Chłopak wiele razy słyszał, że to dziwne, ale zaczął to akceptować. Ma typowy dla siebie, łobuzerski błysk w oku, podobnie jak uśmiech. A uśmiecha się niemal zawsze. To jeszcze bardziej dodaje mu dziecinności. Drugą charakterystyczną cechą są jego włosy. Są koloru kasztanowego, bardzo się kręcą i są naprawdę gęste. To wszystko sprawia, że są niesamowicie miękkie w dotyku, Gaspar ma dosłownie puch na głowie. Jego kolor skóry sprawia wrażenie, jakby był wiecznie opalony. Jeśli chodzi o wzrost, piętnastolatek mierzy równo 162 centymetry wzrostu, z czego jest zadowolony, ponieważ w ostatnim czasie sporo urósł. Natomiast waży 50 kilo i może pochwalić się dość wysportowaną sylwetką, chociaż do jakiegoś mięśniaka mu daleko. Uwielbia stare, zdecydowanie przyduże ubrania, w których wygląda jak wieśniak. Zwłaszcza że bardzo często paraduje z jakimś kijem z lasu. Prawie nigdy nie zdejmuje zielonej bransoletki z lewej ręki, którą ze sznurków zrobiła dla niego koleżanka z Budapesztu. Kojarzy mu się to z jego dzieciństwem w Węgrach. Ma też kilka blizn, które zostały mu po bójkach, głównie na rękach i nogach. Natomiast małym tatuażem w kształcie połowy księżyca raczej się nie chwali. Ma go na prawym ramieniu i z nieznanego mu dzisiaj powodu zrobiła mu starsza siostra jego byłej dziewczyny. To był zwykły dziecinny związek w wieku może jedenastu lat, po którym została mu właśnie taka pamiątka. Raczej go sobie zostawi, bo zdążył się przyzwyczaić, ale nie chce, aby ktokolwiek się o tym dowiedział.
Historia:
„Dzieciństwo”
Ciekawostki:
▸ Na drugie imię ma Rasmus.
▸ Gdy zapyta się go, co lubi robić w wolnym czasie, najprawdopodobniej odpowie, że jeździć traktorem.
▸ Gaspar płynnie mówi po węgiersku i szwedzku, bo to jego ojczyste języki. Z rodziną od zawsze rozmawiał w obu tych językach. Aktualnie mieszka u dziadków w Skandynawii, więc więcej styczności ma ze szwedzkim, ale po węgiersku rozmawia z rodzeństwem. Poza tym dzięki wielu podróżom (przed wypadkiem ojca zdarzało się, że w innym kraju spędził pół roku) nauczył się też angielskiego, niemieckiego i hiszpańskiego. Znał też podstawy kilku innych języków, ale już niewiele pamięta, bo ich nie używał. W tych pięciu dogada się bez problemu, jedyny problem ma oczywiście z pisaniem.
▸ Uwielbia opowiadać o swoich przygodach z dzieciństwa, ale żeby o tym mówić, musi trafić na odpowiednią osobę.
▸ Kocha czekoladę i praktycznie zawsze ma jej tabliczkę przy sobie, podobnie jak scyzoryk, który dostał od dziadka.
▸ Cierpi na nabytą klaustrofobię.
▸ Zdarza mu się lunatykować, chociaż już rzadziej niż w dzieciństwie.
▸ Bardzo lubi grać w karty. Zawsze to robi, gdy się nudzi i zna wiele różnych gier.
▸ Jego największą pasją jest kosmos i oczywiście rolnictwo (oraz ogólnie przyroda).
▸ U dziadków, u których mieszka od prawie czterech lat nauczył się grać na skrzypcach, gitarze, a także umie zagrać coś na pianinie.
▸ Mimo, że ma już 15 lat, to nadal ma pismo jak pierwszoklasista. I nie zanosi się, żeby miało się to zmienić w najbliższym czasie.
▸ Ma alergię na gluten, czego naprawdę nienawidzi.
▸ Zmaga się z atakami paniki, chociaż ma ich już znacznie mniej niż kiedyś.
▸ Ma słabą odporność.
▸ Beznadziejnie rysuje.
▸ Bardzo lubi sport, zwłaszcza koszykówkę i boks.
▸ Tak, wciąż śpi z przytulankami, ale nawet przestał się tym wstydzić.
SPOŁECZNE
Rodzina:
▸ Demeter [rodzona matka]: ……
▸ Zoltán Farkas — ojciec naszego herosa. Dopóki Gaspar nie został wyrzucony z kilku szkół, mieli raczej dobrą relację. Przez większość lat pozwalał swoim dzieciom na praktycznie wszystko, co różnie się kończyło. Był bardzo zapracowany — był archeologiem i często musiał podróżować. Zabierał ze sobą synów i zwykle bardzo im się to podobało. Wszystko się zmieniło, gdy Gaspar miał 11 lat. To wtedy Zoltán Farkas został ofiarą wypadku w Szwecji i stracił pamięć. Chłopcy nadal nie mogą sobie z tym poradzić.
▸ Remeny, Kerim i Ferenc Farkas — o trzy lata młodsi bracia Gaspara. Są trojaczkami i wszyscy wyglądają praktycznie tak samo, więc chłopak sam często ich myli. Mimo drobnych, typowych dla rodzeństwa sprzeczek od zawsze się lubili. Bliźniacy są dość podobni z charakteru do Gaspara — zawsze radośni i gotowi do zabawy, chociaż po wypadku ojca stali się spokojniejsi. Zwłaszcza Kerim zachowuje się inaczej niż przedtem. Ich matka zmarła, gdy byli mali i praktycznie nic o niej nie wiedzą. Przez większość życia myśleli, że urodziła też Gaspara, bo tak powiedział im ojciec, gdy byli mali. Gdy ich starszy brat trafił do Obozu Herosów w wieku dwunastu lat, musiał im wszystko wyjaśnić. Chłopcy byli źli, że zostali okłamani. Szybko zaczęli mu bardzo zazdrościć. Gaspar zawsze, gdy wraca, musi im o wszystkim opowiadać. Nie potrafi zrozumieć, że mimo wszystko bliźniaki nadal mu zazdroszczą.
▸ Gábor Farkas — dziadek Gaspara. Jest Węgrem, ale od wielu lat mieszka w Szwecji, w Skandynawii. To do niego i babci trafiło rodzeństwo po śmierci ojca. Mają duże gospodarstwo, co Gasparowi od razu bardzo się spodobało. Dziadek nauczył go między innymi prowadzenia traktora.
▸ Berta Nilsson-Farkas — babcia. Pochodzi ze Szwecji. Dba o wnuków, ale nadal przeraża ją to, kim tak naprawdę jest Gaspar. Oczywiście zdążyła się już przyzwyczaić, ale chłopak i tak stara się jej mówić jak najmniej o różnych niebezpiecznych sytuacjach, które mu się przytrafiają.
▸ Britta, Diana, Hans i Krister Andersson — rodzeństwo cioteczne. Mają 10, 15, 14 i 12 lat. Mieszkają w tej samej wsi co Gaspar i bliźniacy, więc odkąd się tu wprowadzili, lubią spędzać ze sobą czas.
▸ Demeter [rodzona matka]: ……
▸ Zoltán Farkas — ojciec naszego herosa. Dopóki Gaspar nie został wyrzucony z kilku szkół, mieli raczej dobrą relację. Przez większość lat pozwalał swoim dzieciom na praktycznie wszystko, co różnie się kończyło. Był bardzo zapracowany — był archeologiem i często musiał podróżować. Zabierał ze sobą synów i zwykle bardzo im się to podobało. Wszystko się zmieniło, gdy Gaspar miał 11 lat. To wtedy Zoltán Farkas został ofiarą wypadku w Szwecji i stracił pamięć. Chłopcy nadal nie mogą sobie z tym poradzić.
▸ Remeny, Kerim i Ferenc Farkas — o trzy lata młodsi bracia Gaspara. Są trojaczkami i wszyscy wyglądają praktycznie tak samo, więc chłopak sam często ich myli. Mimo drobnych, typowych dla rodzeństwa sprzeczek od zawsze się lubili. Bliźniacy są dość podobni z charakteru do Gaspara — zawsze radośni i gotowi do zabawy, chociaż po wypadku ojca stali się spokojniejsi. Zwłaszcza Kerim zachowuje się inaczej niż przedtem. Ich matka zmarła, gdy byli mali i praktycznie nic o niej nie wiedzą. Przez większość życia myśleli, że urodziła też Gaspara, bo tak powiedział im ojciec, gdy byli mali. Gdy ich starszy brat trafił do Obozu Herosów w wieku dwunastu lat, musiał im wszystko wyjaśnić. Chłopcy byli źli, że zostali okłamani. Szybko zaczęli mu bardzo zazdrościć. Gaspar zawsze, gdy wraca, musi im o wszystkim opowiadać. Nie potrafi zrozumieć, że mimo wszystko bliźniaki nadal mu zazdroszczą.
▸ Gábor Farkas — dziadek Gaspara. Jest Węgrem, ale od wielu lat mieszka w Szwecji, w Skandynawii. To do niego i babci trafiło rodzeństwo po śmierci ojca. Mają duże gospodarstwo, co Gasparowi od razu bardzo się spodobało. Dziadek nauczył go między innymi prowadzenia traktora.
▸ Berta Nilsson-Farkas — babcia. Pochodzi ze Szwecji. Dba o wnuków, ale nadal przeraża ją to, kim tak naprawdę jest Gaspar. Oczywiście zdążyła się już przyzwyczaić, ale chłopak i tak stara się jej mówić jak najmniej o różnych niebezpiecznych sytuacjach, które mu się przytrafiają.
▸ Britta, Diana, Hans i Krister Andersson — rodzeństwo cioteczne. Mają 10, 15, 14 i 12 lat. Mieszkają w tej samej wsi co Gaspar i bliźniacy, więc odkąd się tu wprowadzili, lubią spędzać ze sobą czas.
ODAUTORSKO
Kontakt z autorem postaci: Brak, postać NPC. Autor: gufer720
Uwagi: Brak, postać NPC.
W razie odejścia: —
Ostrzeżenia: 0/3
Wizerunek: QueenBee
Cytat: Institutionalized „Suicidal Tendencies”
Uwagi: Brak, postać NPC.
W razie odejścia: —
Ostrzeżenia: 0/3
Wizerunek: QueenBee
Cytat: Institutionalized „Suicidal Tendencies”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz